Zauważmy, że rysunek składa się z widocznych okręgów przeciętych prostymi wyznaczającymi kierunek rozchodzenia się fali.

Punktu, w których dochodzi do wzmocnienia fali będą znajdowały się pomiędzy prostymi wskazującymi kierunek rozchodzenia się fali.

Są to zatem punkty: A, C i D.

Natomiast wygaszenie fali będziemy mieli na tych prostych i są to punkty B i E.

Wykonajmy rysunek na kartce w kratkę, gdzie odległość między szczelinami (ich środkami) wynosi 3 cm, a długość fali 2 cm. Zatem:

Z rysunku wynika, że mamy trzy linie wzmocnień.

Obie fale maja długość oraz poruszają się naprzeciw siebie. Oznacza to, że węzły tych fal będą dokładnie w połowie odległości pomiędzy ich grzbietami:

Zatem odległość pomiędzy najbliższymi węzłami powstałej fali stojącej wynosi: .